Śliwa dziecięca na pniu, Cistena na pniu

Śliwa dziecięca na pniu, Cistena na pniu

Bardzo ciekawy i rzadko spotykany krzew, rosnący powoli i osiągający niewielkie rozmiary - zwykle dorasta do 1-1,5 m wysokości. Sztywne, wyprostowane pędy tworzą luźny, niezbyt szeroki krzew. Pędy zabarwione na ciemnopurpurowo. Liście gładkie, błyszczące, przez cały sezon wegetacyjny intensywnie purpurowe. Śliwa dziecięca najpiękniejsza jest wiosną, w maju, kiedy na pędach pojawiają się bardzo liczne, jasnoróżowe, skromne, ale bardzo urocze kwiaty. Owoce kuliste, ciemnobordowe, kwaśne w smaku, nadające się na przetwory, ale w polskich warunkach owocuje bardzo rzadko. Roślina bez specyficznych wymagań, dobrze rośnie na przeciętnej, w miarę żyznej, przepuszczalnej glebie, chociaż preferuje podłoża zasobne, o podwyższonej zawartości substancji organicznej. W okresie suszy może wymagać regularnego podlewania. Może rosnąć w półcieniu, ale najlepiej jest ją sadzić na stanowisku słonecznym, bo wtedy jest najładniej wybarwiona.

Charakterystyka  odmiany  

Barwa kwiatów: różowa

Barwa liści: ciemnopurpurowa

Okres kwitnienia: maj

Okres owocowania: ------

Stanowisko: słoneczne

Wymagania: najlepiej żyzna, przepuszczalna gleba 

Wysokość: ok.1-1,5 m

Mrozoodporność: ------

Wizualizacja pokroju i wysokosci docelowej krzewu

Uprawa i ciekawostki

- rośnie na każdym rodzaju gleby, jeżeli tylko jest ona umiarkowanie wilgotna

- preferują stanowiska słoneczne – wtedy najobficiej kwitnie

- znosi zasolenie podłoża i zanieczyszczenie środowiska nie jest podatny na choroby oraz szkodniki

- lubi przycinanie

Cięcie śliwy

*Zalecany termin cięcia: od początku czerwca do początku lipca

*Roślina ta przycięta wczesną wiosną "płacze" - z ran po cięciu wyciekają soki, które osłabiają roślinę. Dlatego najlepiej cięcie tych roślin przeprowadzić po okresie pędzenia soków, czyli po wypuszczeniu pierwszych liści. Większe drzewa lepiej ciąć po całkowitym rozwoju liści.

*Drugim alternatywnym terminem cięcia jest środek zimy (często właśnie ten termin jest podawany w literaturze) - najpóźniej do końca stycznia, ewentualnie początku lutego - w suche bezmroźne dni.

*Skracamy wszystkie nadmiernie wybujałe pędy oraz te wyrastające poza pożądany przez nas kontur korony. Wszystkie pędy ścinamy tuż nad rozgałęzieniem albo tuż nad pąkiem skierowanym na zewnątrz korony.